Kerkeboottocht 21 september
Een dagje varen in de Finse kerkboot vanuit Sneek, een cadeautje!
21 september 2024. We moeten vroeg op: om half acht in roeikleding verzamelen bij Wetterwille. Aangekondigd is een tocht van 45 km. Er is een vaste stuurman. Dat betekent dus allemaal 45 km roeien…. Ik zie er een beetje tegenop.
De ‘kerkboot’ is door 4 roeiers, leden van roeivereniging de Geeuw, in 200, zelf uit Finland gehaald. Oorspronkelijk gebruikte men daar dergelijke boten om met elkaar naar de kerk te roeien.
Aangekomen in Sneek laten we met elkaar de houten boot te water, onder leiding van iemand van de ‘kerkbootcommissie’ van roeivereniging de Geeuw. Op zich al een belevenis: wat een boot! Een smalle punt, een smalle lange kiel (12 m ), maar vanaf de punt vouwt de boot zich open tot een 2 meter brede platte schuit om zich aan het eind weer te sluiten. Met een roer met helmstok uit het midden, want anders kan de stuurman er niet zitten. Na een kopje koffie stappen we in. Twee aan twee zit je naast elkaar, 7 rijen lang! We hebben allemaal één riem, boardroeien dus. We kunnen wel oprijden, maar de riemen, 2,5 m lang, kunnen niet klippen. Er zitten geen slidings aan de boot, maar pinnen waar de riemen opschuiven. Je kunt geen veilig boord houden en dat blijkt ook niet nodig: de boot zakt onder het gewicht van 15 mensen een stukje in het water en is dan zeer stabiel.
Ik mag voorin de punt plaatsnemen met een ander klein uitgevallen Wetterwillelid, omdat daar de zitjes dichterbij elkaar zitten. Dat heeft het voordeel dat we een lange dubbele rij roeiers voor ons zien, een prachtig en ongewoon gezicht!
Foto: Julie-Anne AH
De stuur torent er in de verte bovenuit. Hij geeft ons commando’s via een toeter en de commando’s worden door iemand in het midden herhaald en dat is ook wel nodig, want 12 meter is een heel eind! Het vertrekritueel ziet er als volgt uit: allemaal de riemen recht omhoog voor je in de boot zetten (ik vond hem te zwaar, sorry), dan uitzetten en de riemen op de pinnen haken en roeien maar!
Foto: Michel van de Werf
Daar gaan we: 12 m lang en met de riemen uit 7 m breed. We varen zomaar tegen de 10 km per uur. Gelukkig is het nog rustig op de Geeuw en kunnen we even wennen. Het gaat wonderbaarlijk vanzelf, met alle geoefende roeiers die we zijn blijkt het geen moeilijke boot.
Foto: Bernadette Langenberg
De dag verloopt probleemloos en we varen een prachtige tocht. Friesland is op zijn mooist met een stralende zon en een klein windje.
We varen over de Geeuw naar IJlst, dan een stukje over de Wijde Wijmerts richting Woudsend, maar slaan algauw linksaf de Weinsleat in. Daarna kronkelen we via een smalle, bochtige vaart weer terug naar Ijlst en dan rechtsaf via de Rieperfeart naar de Swarte en de Witte Brekken, het eerste grote water wat we oversteken. Bij het meertje de Oudhof steken we het Pr. Margrietkanaal over en varen we door de Langweerdervaart richting Langweerderwielen. Vlak bij de pont maken we een kleine stop en drinken we zelf meegenomen koffie. Iedereen is enthousiast. Mooier kan het niet, zwaar is het eigenlijk ook niet. Onze stuur Dick doet het fantastisch. Jan neemt het sturen nu even over. In opperbeste stemming varen we de hele Langweerder Wielen over. Nadat we onder de bruggen zijn doorgevaren slaan we rechtsaf de Oosterzijlroede in. Wat opvalt zijn de bijzondere, grote nieuwe huizen die hier zijn gebouwd. Ook als we links af slaan naar Broek blijkt het hier een waar villadorp langs het water te zijn geworden. Na Broek gaan we niet naar Goingarijp, maar rechtsaf over de Zijltjessloot richting Terkaplester Poelen. Inmiddels hebben we wel honger en voelen de ruggen toch wel vermoeid, dus houden we een lunchstop aan een Marrekritesteiger in de Noardbroekster Feart. Het wordt heet, hier en daar wordt verkoeling gezocht. Dan gaan we voor de laatste twee uur. Er wordt wat van plek gewisseld. Ik blijf zitten, veel te leuk uitzicht! Het is heet, we hebben wind mee. Dus dat is wel even doorzetten in de middagdip. We steken de Terkaplester Poelen over, de Goingarypster Poelen en komen op het Sneeker meer. Hier is wat meer verkoelende wind. We worden verrast door een startende zeilwedstrijd van grote open pramen.
Foto: Michel van der Werf
Een schitterend gezicht. We moeten nog wel even zorgen dat we uit het wedstrijdrak komen! Inmiddels is het op de laatste nazomerzondag druk op het water geworden met allerhande bootjes. We hebben veel bekijks, worden veel gefotografeerd en krijgen veel commentaar. Ach je kan best even wuiven als je met één riem roeit!
Langs het starteiland en door de Haukesloot gaat de tocht terug naar Sneek. In het stadje is het een ware heksenketel van allerlei type boten die door de brug komen of liggen te wachten aan beide kanten. Een grote rondvaartboot wil vertrekken. Er wordt weer veel van onze stuur gevraagd (Dick is weer terug), maar ook dit gaat zonder problemen. Nadat we de bruggen hebben gehad komt de roeiclub weer in zicht en worden we al opgewacht. In ongeveer 5,5 uur daadwerkelijke roeitijd hebben we 45 km afgelegd!
Natuurlijk zetten we de kerkboot met vereende krachten weer op zijn plaats, nadat we hem van binnen hebben afgesponst. Zo is hij schoner dan toen wij vertrokken… Nog even een gezellige nazit en dan is het voorbij. Het was echt een cadeautje!
Foto: Bernadette Langenberg
Verslag: Julie-Anne Arendsen Hein
Meer foto's van Michel van der Werf zijn te zien op het Wetterwille foto-album.